Σύνδεση
Αρχική
Έργο
Όραμα
Στόχοι
Οφέλη
Σε ποιους απευθύνεται
Πρόοδος έργου
Παραδοτέα
Μελλοντικά σχέδια
Δημοσιεύσεις
Λογότυπο Έργου
Συνεργάτες
Ερευνητική ομάδα
Συνεργάτες - Ερευνητές
Άλλοι συνεργάτες
Πρόσκληση σε συνεισφορά
Κύριοι Υποστηρικτές
Υποστηρικτές
Κατηγορίες Επιχορηγήσεων
Νέα
Συνδέσεις
Χάρτης Πύλης
Επικοινωνία
Τρόφιμα
Παραδοσιακές Συνταγές
Σιτηρέσιο - Γεύματα
Χώροι Παραγωγής και Διάθεσης
Τεχνικές Παραγωγής
Παραδοσιακά Σκεύη και Εργαλεία
Βιβλιογραφία
Περιήγηση σε Μουσεία Τροφίμων, Λαϊκής Τέχνης & Αγροτικής Ζωής
Διαφημίσεις Τροφίμων
Εκπαιδευτικές Εφαρμογές
Ιστορία Κυπριακών Βιομηχανιών Τροφίμων
Newsletter
λίστα
Κατάλογος ενημέρωσης
Updated list 30 09 14
Updated list 30 09 14b
DIAITOLOGOI
MASS MEDIA
LIST updated 22.1014
Συνέδριο Κυπρίων Γεύσεις
ΣΥΝΕΔΡΙΟ "ΚΥΠΡΙΩΝ ΓΕΥΣΕΙΣ"
23.10.14 xls
mme2test
Schools 25 10 14
TEST3
τεστ
TEST 10 1 17
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 11 10 17
SXOLEIA MESH & TEXNIKHS
em@il
*
Αναζήτηση Τεκμηρίων
Τίτλος
Λαχανικά και χόρτα κατά τη Βυζαντινή περίοδο
Ονομασία - Προέλευση
Λειτουργικός & Συμβολικός Ρόλος
Συμπληρωματικές Πληροφορίες & Βιβλιογραφία
Ονομασία - Προέλευση
Κυπριακή Ονομασία Τροφίμου
Ελληνική ονομασία - Περιγραφή
Λαχανικά και χόρτα
Γλωσσικές Παρατηρήσεις
Τα λαχανικά γενικότερα τα ονόμαζαν οι Βυζαντινοί "ανηθοκουδιμέντα" και τα ξεχώριζαν σε "αγριολάχανα", "λεπτολάχανα", "κακόχυμα" και "ήμερα" (Μότσιας 1998, σελ. 82).
Μέθοδος Εξασφάλισης
Συστηματική καλλιέργεια
Μέθοδος Επεξεργασίας
Σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες, οι Βυζαντινοί κατανάλωναν τα περισσότερα φρέσκα λαχανικά σε δύο βασικά στάδια της ανάπτυξής τους: το πρώιμο των "ασπαράγων" (των βλαστών δηλαδή), και ένα άλλο, κατά το οποίο, στις διάφορες φάσης της ωριμότητας, παρατηρούμε την κατανάλωση φύλλων, βολβών, ή και ριζών του ίδιου φυτού (Koder 1992, σελ. 26-29). Ενώ πολλά φρέσκα λαχανικά ήταν διαθέσιμα μόνον ορισμένους μήνες ή εβδομάδες του έτους, άλλα επιδέχονταν αποθήκευση ή και μεταφορά. Ορισμένα λαχανικά, όπως π.χ. η κράμβη, αποθηκευόταν σε υπόγεια ή σε άλλους κατάλληλους χώρους χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία. Η διατήρηση άλλων λαχανικών γινόταν με ξήρανση, όπως για παράδειγμα γινόταν με τα όσπρια (Koder 2005, σελ. 23). Όπως μας πληροφορεί ο ιατρός του 7ου αι. Παύλος ο Αιγινίτης (Epitomae medicae libri septem, 9.1-9.2), τα λαχανικά έχαιραν μεγάλης εκτίμησης, διατηρημένα σε ξύδι και αλάτι, όπως το σημερινό τουρσί (Koder 2005, σελ. 23).
Λειτουργικός & Συμβολικός Ρόλος
Διατροφική Αξία και Σημασία στη Διατροφή των Κυπρίων
Τα λαχανικά και τα άγρια χόρτα υπήρξαν ανέκαθεν από τα σημαντικότερα συμπληρώματα στα γεύματα των Κυπρίων και των Βυζαντινών γενικότερα. Για τους φτωχούς αποτελούσαν κύρια τροφή, ενώ οι πιο εύποροι Βυζαντινοί ή "κοιλιόδουλοι" κατά τον Αστέριο Αμασείας (P.G. 40, 380) δεν τα συμπαθούσαν ιδιαίτερα (Κουκουλές 1952, σελ. 88-89). Ενδεχομένως η αντιπάθεια αυτή πρέπει να αναζητηθεί στο γεγονός ότι τα λαχανικά συνιστούσαν τη βασικότερη διατροφή της λαϊκής τάξης. Πολλές φορές ανακάτευαν όσπρια και λαχανικά μαζί ώστε η τροφή να γίνεται πλουσιότερη, όπως π.χ. σπανάκι και πλιγούρι (Μότσιας 1998, σελ. 81). Ο βυζαντινός ποιητής Πτωχοπρόδρομος πρότεινε να αποφεύγονται τα λαχανικά στις ζεστές περιόδους, κυρίως τον Αύγουστο, ενώ άλλοι συμβούλευαν τον λαό να τρώει χόρτα και λαχανικά τον Μάρτη (Μότσιας 1998, σελ. 81).
Εορταστικές Περιστάσεις
Κατά τον Θεόδωρο Στουδίτη (P.G. 99, 1713), τα μαγειρεμένα ή ωμά λαχανικά αποτελούσαν το κύριο γεύμα στα μοναστήρια στις περιόδους των νηστειών (Κουκουλές 1952, σελ. 89).
Συμβολικές Χρήσεις
Χρήση από Ηλικιακές Ομάδες
Συμπληρωματικές Πληροφορίες & Βιβλιογραφία
Χρονολογία
Συμπληρωματικά Στοιχεία
Βιβλιογραφία
J. Koder, 1992. Ο Κηπουρός και η Καθημερινή Κουζίνα στο Βυζάντιο. Αθήνα: Όψεις της Βυζαντινής Κοινωνίας 2. J. Koder, 2005. "Η καθημερινή διατροφή στο Βυζάντιο με βάση τις πηγές", σελ. 17-30. Στο Δ. Παπανικόλα-Μπακιρτζή (επιμ. έκδ.), Βυζαντινών Διατροφή και Μαγειρείαι. Αθήνα: Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων. Φ. Κουκουλές, 1952. Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός. Τόμος Ε. Αθήνα. Χ. Μότσιας, 1998. Τι έτρωγαν οι Βυζαντινοί. Αθήνα: Εκδόσεις Κάκτος. Δ. Παπανικόλα-Μπακιρτζή, 1999. Επιτραπέζια και Μαγειρικά Σκεύη από τη Μεσαιωνική Κύπρο. Λευκωσία: Λιθογραφία Ζαβαλλή Λτδ.
Ερευνητής / Καταχωρητής
Αθανάσιος Βιώνης
Φωτογραφίες
Συνημμένα
Περισσότερα
Σχετικό Περιεχόμενο - Σιτηρέσιο
Συνηθισμένοι Τρόποι Μαγειρέματος
Αναφορά σε διάφορα φαγητά, τον τρόπο μαγειρεύματος και σερβιρίσματος τους.
Σχετικό Περιεχόμενο - Συνταγές
Αγριόχορτα με κιτρόμηλο, καρπασίτικα
Πιάτο με άγρια χόρτα της κυπριακής φύσης. Τρώγεται ζεστό ή κρύο.
Χορτόπιττες
Η συνταγή δεν διαφέρει πολύ από αυτή για ελιόπιτες. Τα υλικά αναμειγνύονται κατευθείαν στη ζύμη.
Χωστές βραστές με φασόλια
Οι χωστές ευδοκιμούν το χειμώνα. Παλιότερα, την εποχή αυτή του χρόνου το συγκεκριμένο πιάτο φτιαχνόταν ακόμη και μια φορά τη βδομάδα.
Χωστές γιαχνί με κρέας
Η γεύση των χωστών παραπέμπει στην αγκινάρα. Στο πιάτο αυτό, συνδυάζεται ωραία με το αρνί, τις πατάτες και την πλούσια γεύση της σάλτσας από ντομάτα.
Σχετικό Περιεχόμενο - Τρόφιμα
αγγούρι(ν),το
αγριοκαρδαμούδα,η - πουντζ̆ίν (πουντζίν) του βοσκού,το
Άγριο χόρτο.
αλαπαθκιά,η
Το λάπαθο.
αντρουκλιά,η
Η αγριοκουμαριά.
απλωταρκά,η
Αυτοφυές εδώδιμο αγριόχορτο με μικρά, αλλά όχι σκληρά αγκάθια. Τα νεαρά φύλλα, αφού καθαριστούν, τρώγονται είτε ωμά (είναι στυφά), είτε βραστά.
αρκοσελλενού(δ)ιν,το
Άγριο, εδώδιμο σέλινο, μικρού μεγέθους. Καταναλώνονται τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί του, βραστά, τηγανιτά ή σε σούπες και σάλτσες.
αρκοσταφί(δ)α,η
Είδος άγριου χόρτου, που περιλαμβάνεται στα φαρμακευτικά φυτά της Κύπρου. Ανθίζει από τον Ιούλη μέχρι τον Οκτώβρη σε ξηρές βουνοπλαγιές, παρά τους δρόμους στον Αγρό, Γερατζιές, Πεδουλά και Λεύκαρα.
ατρασ̆ία (ατρασία) - ατρατζ̆ί(δ)α (ατρατζί(δ)α),η
Το φυτό αυτό ανήκει στην κατηγορία των πικρών χόρτων. Τρώγεται πριν από την άνθισή του και μαγειρεύεται ολόκληρο, βραστό και με διάφορα όσπρια.
αχινόχορτον,το
Άγριο χόρτο του οποίου οι νεαροί βλαστοί είναι τρυφεροί και τρώγονται.
Γαουράγκαθθον
Αγκαθωτό φυτό, τα άνθη του οποίου μοιάζουν με κεφάλια αγκινάρας.
Γαουρόκαυλος
Φυτό που τρώγεται ωμό ή μαγειρεύεται με διάφορα όσπρια. Μαζεύεται από το Γενάρη μέχρι τον Απρίλη.
μήλλιαρος - μηλιάρισσος - πιτσικλιάντρος,ο
Το άγριο γλυκάνισο.
μολόχα,η
Είδος μαλάχης, αυτοφυούς εδώδιμου χόρτου, Malva parviflora.
σιμηλλούδιν - σιμηλλίν - σελεμίδιν,το - λάζαρος,ο
Είδος αυτοφυούς εδώδιμου χόρτου.
Σταυροκάρυα
Στρουθούθκια (τσακρίδκια ή στρουθκιά)
Τσουκνίθα
Χορταρικά κάμπου
Χόρτα του κάμπου ή του βουνού Αναφορά στα ακόλουθα: «χωστές», ραδίκια, «βουλιά», «γαλατούνες» «τρισατσίες», «πίγκαλλους» ή «πάγκαλλους», «τσακρίθκια» (στρουθκιά), «καυκαρούες» (άγριες αγκινάρες), βλαστάρια της ήμερης αγκινάρας
Θέμα
Περιεχόμενο
Το έργο συγχρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας Κύπρου και τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ΔΕΣΜΗ 2008 χρηματοδοτείται από την Κυπριακή Δημοκρατία και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ε.Ε
.
Πνευματικά Δικαιώματα
© 2010 - Εικονικό Μουσείο Κυπριακών Τροφίμων και Διατροφής