Σύνδεση
Αρχική
Έργο
Όραμα
Στόχοι
Οφέλη
Σε ποιους απευθύνεται
Πρόοδος έργου
Παραδοτέα
Μελλοντικά σχέδια
Δημοσιεύσεις
Λογότυπο Έργου
Συνεργάτες
Ερευνητική ομάδα
Συνεργάτες - Ερευνητές
Άλλοι συνεργάτες
Πρόσκληση σε συνεισφορά
Κύριοι Υποστηρικτές
Υποστηρικτές
Κατηγορίες Επιχορηγήσεων
Νέα
Συνδέσεις
Χάρτης Πύλης
Επικοινωνία
Τρόφιμα
Παραδοσιακές Συνταγές
Σιτηρέσιο - Γεύματα
Χώροι Παραγωγής και Διάθεσης
Τεχνικές Παραγωγής
Παραδοσιακά Σκεύη και Εργαλεία
Βιβλιογραφία
Περιήγηση σε Μουσεία Τροφίμων, Λαϊκής Τέχνης & Αγροτικής Ζωής
Διαφημίσεις Τροφίμων
Εκπαιδευτικές Εφαρμογές
Ιστορία Κυπριακών Βιομηχανιών Τροφίμων
Newsletter
λίστα
Κατάλογος ενημέρωσης
Updated list 30 09 14
Updated list 30 09 14b
DIAITOLOGOI
MASS MEDIA
LIST updated 22.1014
Συνέδριο Κυπρίων Γεύσεις
ΣΥΝΕΔΡΙΟ "ΚΥΠΡΙΩΝ ΓΕΥΣΕΙΣ"
23.10.14 xls
mme2test
Schools 25 10 14
TEST3
τεστ
TEST 10 1 17
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 11 10 17
SXOLEIA MESH & TEXNIKHS
em@il
*
Αναζήτηση Τεκμηρίων
Τίτλος
γούφα,η
Υπόγειο δωμάτιο-λάκκος για την αποθήκευση σιτηρών.
Περιγραφή Χώρου
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Περιγραφή Χώρου
Περιγραφή Χώρου Παρασκευής και Διάθεσης
Η παλαιότερη μέθοδος αποθήκευσης του σιταριού είναι οι γούφες, υπόγειο δωμάτιο-λάκκος, που άνοιγαν στον κάμπο σε σκληρό έδαφος κοντά στους σιτοβολώνες. Έχει σχήμα υπόγειου φούρνου με μικρό στόμιο, από το οποίο μόλις μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος, και ανοιχτή βάση. Προτού χρησιμοποιηθεί πυρώνεται, ανάβουν δηλαδή μέσα ξύλα για να ψηθεί και να στερεωθούν τα τοιχώματα του φούρνου, αλλά ταυτόχρονα και να γίνει απολύμανση από μικροοργανισμούς. Μετά αφαιρούσαν τα κάρβουνα και καθάριζαν τον φούρνο. Μόλις η θερμοκρασία γινόταν μέτρια, χλιαρή, τον γέμιζαν με σιτάρι και έκλειναν ερμητικά το στόμιο με πηλό, σιήλωμαν. Το σιτάρι διατηρείται με τη μέθοδο αυτή ως ένα χρόνο. Η χωρητικότητα του λάκκου κυμαινόταν από 3Ο, 70, 100 ως 150 κιλά. Κατά την τουρκοκρατία οι γούφες βρισκόταν στο δάσος για προφύλαξη. Πρόσφατα, πριν το 1974, υπήρχαν γούφες στα χωράφια του Χριστοφή Κουλία (Παπαδημητρίου 1992, 12).
Κυπριακή Ονομασία
Ελληνική Ονομασία
Ετυμολογία - Γλωσσικές Παρατηρήσεις
ΕΤΥΜ. < παλ. ιταλ. guèffa (Kahane) ή ουσ. γούβα (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα γούφα,η και γούππος - βούππος,ο - βουφκιά,η, 126-127) Ο Κωνσταντίνος Γ. Γιαγκουλλής εξηγεί πως πρόκειται για τον λάκκο που ανορύσσεται στη γη σε σχήμα πιθαριού για αποθήκευση, φύλαξη και διατήρηση γεννημάτων (χωράει 50-150 κιλά σιτάρι). Παράλληλα δίνονται και οι παρακάτω ερμηνείες για τη λέξη: το βαθούλωμα (κοίλο) της πινακωτής όπου τοποθετούνται τα ψωμιά που ζυμώθηκαν / λάκκος για τον αργαλειό, αργαλειός / υπόγεια φυλακή (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα γούφα,η και γούππος - βούππος,ο - βουφκιά,η, 126-127).
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Χρονολογία
Συμπληρωματικά Στοιχεία
Ο Ιωάννης Ιωνάς στα «Παραδοσιακά επαγγέλματα της Κύπρου» αναφέρει πως το σιτάρι, σε κάποιες περιοχές όπως αυτή της Καρπασίας, φυλαγόταν και μέσα σε γούφες (που έμοιαζαν με φούρνους) στις αυλές των σπιτιών. Οι διαστάσεις των γούφων ήταν πολύ πιο μεγάλες από τους κανονικούς φούρνους και ήταν κτισμένες με πέτρες. Στην εσωτερική και εξωτερική επιφάνεια τους ήταν σοβατισμένες με αχυροπηλό. Μέσα στις γούφες άναβαν φωτιά και η αποθήκευση του σιταριού άρχιζε μετά από καθάρισμα, όταν το δάπεδο ήταν ακόμα χλιαρό. Το γέμισμα γινόταν μέχρις ενός σημείου από το στόμιο της γούφας, αλλά για να γεμίσει τελείως το στόμιο σφραγιζόταν με πλάκα και αχυροπηλό και το γέμισμα συνέχιζε με τρύπα πάνω στην τρούλλην (από πάνω). Το σιτάρι μέσα στις γούφες δεν πάθαινε σήψη, έστω και αν έμενε αποθηκευμένο για χρόνια. Όταν ο ιδιοκτήτης χρειαζόταν σιτάρι για να πάει στον μύλο, άνοιγε λίγο το στόμιο της γούφας και έβαζε ένα σκεύος από κάτω και το σιτάρι έτρεχε μέσα. Το σιτάρι που προοριζόταν για το αλεύρι του ψωμιού φυλαγόταν ύστερα από το καθάρισμα σε κούμνες [μικρά πιθάρια] ή σε πήλινα ειδικά κυλινδρικά αγγεία από άψητο πηλό, που καπνιζόταν προηγουμένως για να ψοφήσουν τα σκουλήκια που πιθανόν να φώλιαζαν μέσα (Ιωνάς 2001,61).
Βιβλιογραφία
Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία. Ιωνάς Ι. (2001), Τα παραδοσιακά επαγγέλματα της Κύπρου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, ΧΧΧVΙΙ, Λευκωσία. Παπαδημητρίου Ε. Κ. (1992), Εθνογραφικά Καρπασίας, Εταιρεία Κυπριακών Σπουδών, Λευκωσία.
Ερευνητής / Καταχωρητής
Ελένη Χρίστου, Τόνια Ιωακείμ, Αργυρώ Ξενοφώντος
Φωτογραφίες
Συνημμένα
Περισσότερα
Σχετικό Περιεχόμενο - Σχετική Βιβλιογραφία
Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.
Ιωνάς Ι. (2001), Τα παραδοσιακά επαγγέλματα της Κύπρου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, ΧΧΧVΙΙ, Λευκωσία.
Παπαδημητρίου Ε. Κ. (1992), Εθνογραφικά Καρπασίας, Εταιρεία Κυπριακών Σπουδών, Λευκωσία.
Σχετικό Περιεχόμενο - Χώροι Παραγωγής - Διάθεσης
αποθήκες σιτηρών Συνεργατικής,οι
Περιγραφή των νεότερων αποθηκών σιτηρών. Αναφορά σ' αυτές του χωριού Τρικώμου.
αποθηκευτικοί χώροι σπιτιού (ρόβοι, σέντε),οι
Θέμα
Περιεχόμενο
Το έργο συγχρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας Κύπρου και τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ΔΕΣΜΗ 2008 χρηματοδοτείται από την Κυπριακή Δημοκρατία και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ε.Ε
.
Πνευματικά Δικαιώματα
© 2010 - Εικονικό Μουσείο Κυπριακών Τροφίμων και Διατροφής